Vervloeiing van zwart en blank

Gierende banden, verbrand rubber en dreunende muziek verstoren onze zogeheten ‘rust’ om elf uur ‘s avonds. Vol nieuwsgierigheid naderen we het hek en zien we een menigte van circa 100 zwarte jongeren voor de poort van de school die zich tegenover ons huis bevindt. Vol enthousiasme duik ik de donkere menigte in, terwijl op een afstand, maximaal 2 meter van het huiselijke hek op veilige afstand mijn huisgenoten staan toe te kijken. Noem het naief, mijn nieuwsgierigheid, de drang tot kennismaking met de andere huidskleur sleurt me het gedrang in. Binnen de kortste keren, vele blikken beantwoordend raak ik in gesprek met de Tswana jongeren. Op zoek naar contacten, telefoonnummers, vriendschappelijke relaties. Ze zijn verwonderd, maar daarom niet minder enthousiast wanneer ik vertel dat ik nu genoeg blanken heb gezien. Met blanken zal ik de rest van mijn leven te maken hebben.
Een van de redenen voor mijn komst naar het ‘regenboogland’ is een kennismaking met andere rassen, andere culturen, mensen met iets andere fysieke uiterlijkheden. De vraag dringt zich op, inherent aan het besef van andere fysieke kenmerken, zijn er ook andere innerlijke, geestelijk kenmerken te ontwaren in de donkere medemens. Zij vinden het zeer onprettig totaal genegeerd te worden door de Afrikaners wordt me al snel duidelijk, het stinkende, blanke air maakt contact onmogelijk.
Binnen de kortste keren regent het telefoonnummers en invitaties om langs te komen. Ze zijn zo mogelijk nog enthousiaster over de kennismaking dan ik. Waar stoere, opgeschoten jongeren al niet goed voor kunnen zijn. Contact tussen culturen. De politie moet er aan te pas komen, voor de tweede keer in een week tijd wordt er een flinke charge uitgevoerd, om de orde terug te laten keren. De jongeren verdwijnen in de duistere nacht.
Na deze kennismaking komen we al snel met eerdergenoemde donkere buren, verantwoordelijk voor de eerste charge in gesprek. We krijgen een enthousiaste, uitgebreide rondleiding door het huis. Dus dit zijn onze buren waar we de afgelopen weken totaal langs hebben geleefd. Grote tv’s, geluidsboxen om bij weg te dromen, spelcomputers, zelfs laptops, veel minder gemeengoed dan in Nederland, versieren de kamers. Dit is het deel van de bevolking dat 80% voor zijn rekening neemt, what’s the difference.
Ze zijn net zo goed als wij slaaf van de technologische vooruitgang die in gang is gezet door het deel van het noordelijk halfrond dat wordt gezien als het westen.

Voor een aantal hoognodige foto's, zie:
http://s267.photobucket.com/albums/ii284/betelgeuze.
ps. Er volgen spoedig veel meer foto's